تفسیر آیه ششم «زندگی با آیه ها»؛ تاکید بر همکاری در نیکی و پرهیزکاری
به گزارش خبرنگار مهر، بر اساس تفسیر المیزان نوشته علامه طباطبایی، آیه ۲ سوره مائده که می‌فرماید: «وَ تَعَاوَنُواْ عَلَی ٱلبِرِّ وَ ٱلتَّقوَیٰۖ وَ لَا تَعَاوَنُواْ عَلَی ٱلاثمِ وَ ٱلعُدۡوَٰنِۚ» (و بر نیکی و پرهیزکاری همکاری کنید و بر گناه و ستم همکاری نکنید)، یک اصل اساسی در روابط اجتماعی و اخلاقی اسلام را بیان می‌کند.
علامه طباطبایی در تفسیر خود توضیح می‌دهد که این آیه به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: نخست، همکاری در کارهای نیک و پرهیزکاری که شامل هرگونه عمل خیر و فضیلت‌های اخلاقی می‌شود و دوم، نهی از همکاری در گناه و ستم که باعث فساد فردی و اجتماعی می‌گردد.
به گفته این مفسر برجسته، همکاری در نیکی و تقوا نه تنها به بهبود روابط اجتماعی کمک می‌کند، بلکه جامعه را به سوی صلح و عدالت سوق می‌دهد. از سوی دیگر، همکاری در گناه و ستم، نه تنها فرد را از مسیر الهی دور می‌کند، بلکه جامعه را نیز به سوی تباهی و نابودی پیش میبرد.
این آیه به عنوان یک دستور جامع، به مؤمنان یادآوری می‌کند که مسئولیت‌های اخلاقی و اجتماعی خود را در قبال دیگران جدی بگیرند و در جهت بهبود جامعه تلاش کنند. تفسیر المیزان بر این نکته تأکید دارد که اسلام نه تنها به زندگی فردی، بلکه به روابط اجتماعی و اخلاقی نیز اهمیت زیادی می‌دهد و همکاری در کارهای نیک را به عنوان یک اصل اساسی برای ساختن جامعه‌ای سالم و الهی معرفی می‌کند.
این تفسیر در شرایط کنونی جهان که نیاز به همکاری و همبستگی برای مقابله با چالش‌های اخلاقی و اجتماعی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.
