روایت کارگردان برنده اسکار از لحظات ترسناکی که گذرانده | فیلم ما برنده اسکار شد، اما زندگی ما بهتر از قبل نشده است

همشهری آنلاین: به گزارش هالیوود ریپوتر، بلال، یکی از کارگردانان مستند برنده جایزه اسکار، به همراه دو مرد دیگر به نام‌های خالد محمد شَنران و ناصر شریتح، اواخر ماه مارس مورد حمله و بازداشت قرار گرفتند. یکی دیگر از کارگردانان این فیلم، یوال آبراهام، خلاق اسرائیلی، گفت بلال پس از حمله گروهی از شهرک‌نشینان به روستای محل سکونتش در سوسیا، «از ناحیه سر و شکم مجروح شده و در حال خونریزی» بود.

طبق گفته آبراهام، پس از آن‌که آکادمی اسکار از صدور بیانیه‌ای در حمایت از بلال پس از پیروزی فیلم خودداری کرد، این سازمان به سرعت عذرخواهی کرد. در بیانیه‌ای بعدی اعلام شد: «ما هر گونه سرکوب آزادی بیان را تحت هر شرایطی محکوم می‌کنیم.»

اکنون، بلال در نوشته‌ای از تجربه‌اش با صدای خودش می‌گوید. در یک عصر معمولی در ۲۴ مارس، بلال می‌نویسد که به‌سرعت توسط گروهی از مردان در خانه‌اش مورد حمله قرار گرفت و باور داشت که او و همسرش آن شب کشته خواهند شد. بلال نوشت: «نوشتن درباره آن لحظه برایم دشوار است. پس از ضرب و شتم، دستبند زده شدم، چشمانم را بستند و مرا به درون یک خودروی نظامی انداختند. برای ساعت‌ها با چشمان بسته روی زمینی که بعداً فهمیدم پایگاه نظامی بود، دراز کشیده بودم و از این می‌ترسیدم که مدت طولانی بازداشت و بارها دیگر کتک بخورم. یک روز بعد آزاد شدم.»

این فیلم‌ساز گفت برنده شدن جایزه اسکار، تنها سه هفته پیش از حمله، «یکی از شگفت‌انگیزترین لحظات زندگی‌اش» بود. او گفت: «طعم قدرت و امکان را چشیدم… لس‌آنجلس و اسکار جهانی کاملاً متفاوت با دنیایی بود که من می‌شناسم: مجذوب ساختمان‌های عظیم، ماشین‌های پرسرعت و ثروتی که همه‌جا را فرا گرفته بود، شدم. و ناگهان، ما چهار کارگردان، روی یکی از مهم‌ترین صحنه‌های جهان، جایزه را دریافت کردیم.»

اما با وجود اینکه فیلم در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت، بلال اعتراف می‌کند که احساس می‌کند آن‌ها در تلاششان برای بهبود زندگی جامعه‌شان شکست خوردند. او گفت: «زندگی من هنوز در گرو شهرک‌نشینان و اشغال است. جامعه‌ام هنوز از خشونت بی‌پایان رنج می‌برد. فیلم ما اسکار برد، اما زندگی ما بهتر از قبل نشده است.»

بلال در ادامه نوشت حمله‌ای که به او و جامعه‌اش صورت گرفت، «وحشیانه» بود، اما در آن منطقه زیاد از این چیزها رخ می‌دهد. او افزود: «تنها چند روز بعد، ده‌ها شهرک‌نشین، بسیاری با ماسک، به جینبا، روستایی نزدیک حمله کردند. پنج نفر به بیمارستان منتقل شدند و بیش از ۲۰ نفر بازداشت شدند. سپس ارتش به روستا حمله و خانه‌ها، مسجد و مدرسه را غارت کرد.»

با توجه به توجه رسانه‌ای که به‌خاطر پیروزی در اسکار جلب شده، بلال در پایان مقاله از مردم می‌خواهد که از خشونتی که در سوسیا و فراتر از آن رخ می‌دهد، «روی برنگردانند». او نوشت: «می‌دانم هزاران هزار نفر اکنون نام من و داستانم را می‌دانند، نام جامعه‌ام و داستان‌مان را می‌دانند و با ما هستند و از ما حمایت می‌کنند. حالا روی برنگردانید.»

ارتش اسرائیل (IDF) نسخه متفاوتی از رویداد را در بیانیه‌ای پس از این حادثه ارائه داد و گفت خشونت زمانی آغاز شد که «چند تروریست به سمت شهروندان اسرائیلی سنگ پرتاب کردند و خودروهای آن‌ها را آسیب زدند.» به گفته این بیانیه، هر دو طرف به سمت هم سنگ پرتاب کردند و زمانی که نیروهای امنیتی ارتش و پلیس اسرائیل وارد درگیری شدند، «چند تروریست به سمت آن‌ها نیز سنگ پرتاب کردند.» هر دو طرف توافق دارند که سه فلسطینی بازداشت شدند.

فیلم «سرزمین دیگری نیست» که به رابطه‌ در حال شکل‌گیری میان یک فعال فلسطینی و یک روزنامه‌نگار اسرائیلی می‌پردازد، توسط چهار فیلم‌ساز ساخته شده ــ دو اسرائیلی و دو فلسطینی. این فیلم در دوم مارس جایزه بهترین مستند را در نود و هفتمین دوره جوایز اسکار دریافت کرد.