چرا رئیسی یک الگو بود؟

ارتباط فردا: یادداشت علی خضریان نماینده تهران با عنوان «چرا رئیسی یک الگو بود؟» که در اختیار ایسنا قرار داده، به شرح زیر است:

«مردمی، خستگی‌ناپذیر، متواضع و خاشع، تکلیف‌مدار، دارای سعه صدر، امیدوار به آینده، متصل به عالم غیب و ذوب در ولایت، برخی از ویژگی‌های شخصیتی شهید رئیسی بود.

شهید رئیسی نیازهای مردم را محور برنامه‌ریزی‌های خود قرار می‌داد. برخی از افراد وقتی به جایگاهی می‌رسند، دچار یک تفرعن می‌شوند. از مردم فاصله می‌گیرند. حتی همکاران و وزرای دولت نمی‌توانند به او دست پیدا کنند. در برخی دولت‌ها وزیر به دلیل اینکه نتوانسته چندین مدت از رئیس جمهور وقت بگیرد، استعفا می‌دهد. اما دفتر شهید رئیسی محل مراجعه هر منتقد بی‌انصاف هم شده بود. کار به جایی رسیده بود که برخی، گفت‌وگوهای دو نفره خود و تندی کردن با وی را عمومی کردند اما شهید با گشاده‌رویی برخورد می‌کرد.

این رفتار را مکرر در سیره شهید می‌توان رؤیت نمود. به جلسه‌ای می‌رفت، منتقدین به او بی‌حرمتی می‌کردند، پس از گذشت چند ساعت از جلسه، خود او مجدداً با آن فرد تماس می‌گرفت و از نقدهای او تشکر می‌کرد و بعضاً روی نقدهای او برنامه‌ریزی می‌کرد و حتی جلسه مجدد تنظیم می‌کرد. این سعه‌صدر، این تواضع و خشوع برای فردی که در چنین جایگاهی قرار می‌گیرد در مسئولین کشور کم‌نظیر و در دنیا بی‌نظیر بود.

مردم‌دار بود و غم مردم برایش به شدت اهمیت داشت. در برخی سفرهای استانی وقتی از نزدیک با مشکلات مردم آشنا می‌شد، دیده شد که در برگشت از آن سفر می‌گریست. اما فقط ناراحتی از مشکلات نبود، بلکه تمام تلاش خود را برای حل آن مشکل متمرکز می‌کرد. مسئولین ذی‌ربط را فرا می‌خواند و برای حل آن مشکل مهلتی می‌داد و پس از آن پیگیری می‌کرد. بسیاری از مشکلات چندین ساله‌ای که برجا مانده بود، به همین ترتیب حل می‌شد. مشکل آبرسانی به فلان مرکز استان که ۱۵ سال طول کشیده بود، مشکل بزرگراهی که ۱۰ سال زمان خورده بود، مشکل افتتاح نیروگاه‌هایی که به امید برجام و سرمایه‌گذاری خارجی سالیان سال به درازا کشیده شده بود و از این دست فراوان!

رئیسی از مصادیق آیه ۵۴ سوره مائده بود. «أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ». در مقابل مؤمنین خود را هیچ نمی‌پنداشت. بارها این جمله را از او شنیدیم که می‌گفت: «مگر من کی هستم که برای من فلان کار را انجام داده‌اید.» از سوی دیگر در مقابل دشمنان کاملاً عزتمندانه برخورد می‌کرد. سردار حاجی‌زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در این ‌باره می‌گوید؛ «اگر آقای رئیسی نبود، نهایتاً ۲۰ درصد از این موفقیت‌هایی که به‌دست آوردیم، حاصل می‌شد.»

در عملیات وعده صادق ۱، رژیم صهیونیستی تهدید می‌کرد که اگر حرکتی بکنید، پاسخ سختی خواهند داد. اما شهید رئیسی در این شرایط پشتوانه روحی فرماندهان نظامی بود. یکی ـ دو شب قبل از عملیات وعده صادق، رئیس‌جمهور شهید با یکی از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح که احترام ویژه‌ای هم برای او قائل بود، گفت‌وگوی تلفنی داشت؛ در اثنای صحبت، خطاب به فرمانده گفته بود: «مسئول نرخ ارز و سفره مردم من هستم؛ شما دستور صادر شده را انجام دهید و نگران این مسائل نباشید.» این‌ها را باید در کنار دوره‌هایی گذاشت که بعضاً عملیات‌های نظامی از مقامات دولتی پنهان می‌شد تا آسیبی به عملیات نرسد و کارشکنی صورت نگیرد.

امیدوار به آینده بود. به قول مقام معظم رهبری این امیدواری هم به حق بود. این را بسیاری از آمارهای اقتصادی نیز نشان می‌دهد. از جهش رشد اقتصادی متوسط نزدیک به صفر در دهه ۹۰ به محدوده ۵% به اذعان سازمان‌های بین‌المللی، تا کاهش قابل توجه نرخ رشد نقدینگی از ۴۲.۸% در مهرماه ۱۴۰۰ به ۲۷.۸% در شهریور ۱۴۰۳. کاهش قابل توجه نرخ بیکاری از ۹.۶% در تابستان ۱۴۰۰ تا ۷.۵% در تابستان ۱۴۰۳ که کمترین نرخ بیکاری ۲۰ ساله اخیر بوده است. از وضعیت سرمایه‌گذاری (تشکیل سرمایه ثابت ناخالص) نوسانی و متوسط پایین در دهه ۹۰ تا رشد مستمر و ثابت در سال‌های ۱۴۰۰ به بعد و بسیاری از شاخص‌های مهم اقتصادی دیگر که همگی نشان‌دهنده این بود که مسیر رو به بهبود است.

شهید رئیسی توجه ویژه‌ای به فقرا داشت. او یارانه افراد دهک‌های پایین را از ۴۵ هزار تومان به ۴۰۰ هزار تومان افزایش داد. سپس وقتی آن را ناکافی دانست، در قالب کالابرگ الکترونیک، ۱۲۰ هزار تومان یارانه اضافی برای سه دهک پایین برنامه‌ریزی کرد. برای مادران باردار و مادران دارای فرزند زیر ۵ سال در سه دهک پایین یارانه ویژه در نظر گرفت. درمان کودکان زیر ۵ سال در بیمارستان‌های دولتی را رایگان کرد.

مجموعه همین موارد باعث شد نرخ فقر در کشور که براساس گزارش بانک جهانی به بالای ۳۰ درصد رفته بود، به محدوده ۲۲ درصد کاهش یابد و ۶.۵ میلیون نفر از زیر خط فقر بیرون بیایند.

مواضع خارجی در دوره شهید رئیسی مایه عزت ایران در مجامع بین‌المللی شده بود. نه افراطی بود که برای کشور هزینه درست کند، نه سازش‌گرانه بود که موجب ذلت شود. مقتدرانه و حامی مظلومین در سرتاسر دنیا بود. خود و وزیر شهیدش شهید امیرعبداللهیان پشت غزه محکم ایستاده بود. همه چیز دولت مذاکره نبود و مذاکرات غیرمستقیم به آمریکا بدون جنجال و هیاهو در حال برگزاری بود. در همین حین دیپلماسی اقتصادی کشور فعال بود. عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای که مدت‌ها معطل مانده بود، به سرانجام رسید.

واکسن کرونا که به FATF گره زده شده بود با یک تماس تلفنی با رئیس جمهور چین وارد شد و معضل کرونا در فاصله کوتاهی در کشور حل شد. عضویت در بریکس که آرزوی بسیاری از کشورها نظیر ترکیه بود و سرانجام محقق نشد، برای ایران به سرانجام رسید. صادرات به کشورهای همسایه در مدتی کوتاه بیش از ۱۰۰ درصد رشد کرد. مجموعه این فعالیت‌ها منجر به جهش صادرات غیرنفتی گردید و از ۳۵ میلیارددلار در سال ۱۳۹۹ با ۶۲ درصد رشد به ۵۷ میلیارددلار در سال ۱۴۰۳ رسید. 

در نهایت مجموعه تلاش‌های شهید رئیسی و کابینه ایشان، با همه فراز و فرودها و نقدهایی که می‌توان به برخی عملکردهای دولت داشت، منجر به بهبود وضعیت عمومی کشور شد. سازمان ملل در گزارش شاخص HDI که از وضعیت توسعه یافتگی کشورهاست، از رشد قابل توجه این شاخص در سال ۲۰۲۳ گزارش داد به گونه‌ای که ایران در لبه مرز کشورهای دارای توسعه انسانی بسیار بالا قرار گرفت و پیش‌بینی می‌شود در گزارش سال ۲۰۲۴ ایران به جمع کشورهای دارای توسعه انسانی بسیار بالا برسد. اینکه مقام معظم رهبری فرمودند اگر این دولت ادامه پیدا می‌کرد بسیاری از مشکلات حل می‌شد، ناظر به مجموعه همین اقدامات و بسیاری از اقدامات دیگر است که در این مجال نمی‌گنجد. یادش گرامی و روحش متعالی باد.»

انتهای پیام