از تراشه مغزی «نورالینک» بترسیم یا شگفت‌زده شویم؟
ارتباط فردا: رابط مغز و ماشین «نورالینک»(Neuralink) با استفاده از یک مجموعه رشته‌های انعطاف‌پذیر و بسیار نازک کار می‌کند که الکترودهای کاشته‌شده در مغز، آنها را در بر گرفته‌اند. این الکترودها بر فعالیت مغز به ویژه قشر حرکتی که مسئول حرکت است، نظارت دارند و سیگنال‌های منتشرشده را به دستوراتی تبدیل می‌کنند که رایانه یا دستگاه می‌تواند آنها را شناسایی کند و به آنها پاسخ دهد. داده‌های این سیگنال‌های عصبی توسط یک تراشه تخصصی پردازش می‌شوند که اطلاعات را به صورت بی‌سیم به دستگاه‌های بیرونی منتقل می‌کند و به کاربر امکان می‌دهد که آنها را به سادگی با فکر کردن کنترل کند.
به نقل از گاردین، توانایی برقراری تعامل با محیط‌های دیجیتال از طریق فکر کردن، یک جهش بزرگ در فناوری رابط مغز و ماشین است که به طور سنتی به دستگاه‌های ساده‌تر و بیرونی محدود می‌شود. این دستگاه‌ها، سیگنال‌های مغز را به حرکت در اندام‌های مصنوعی تبدیل می‌کنند. نسخه نورالینک، سطح بسیار بالاتری از پیچیدگی را نوید می‌دهد و به کاربران کمک می‌کند بدون نیاز به ورودی بیرونی مانند جوی‌استیک، ماوس یا صفحه کلید با شکل‌های گوناگون فناوری تعامل داشته باشند.
«نولاند آرباگ»(Noland Arbaugh) اولین انسانی است که تراشه نورالینک به عنوان بخشی از آزمایش‌های بالینی این شرکت در مغز او کاشته شد.تجربه «نولاند آرباگ»(Noland Arbaugh) با تراشه نورالینک، پتانسیل عملی این فناوری را نشان می‌دهد. آرباگ پس از یک حادثه غواصی، از قفسه سینه به پایین فلج شد. او اولین انسانی است که تراشه نورالینک به عنوان بخشی از آزمایش‌های بالینی این شرکت در مغز او کاشته شد. آرباگ در نمایش توانایی خود توانست از این دستگاه برای کنترل مکان‌نما روی نمایشگر و تعامل با نرم‌افزار استفاده کند که نه تنها قدرت این فناوری را نشان می‌دهد، بلکه پتانسیل آن را برای دادن اختیارات بیشتر به افراد دارای معلولیت ثابت می‌کند.
آرباگ اقداماتی را از جمله حرکت دادن مکان‌نما روی نمایشگر و انتخاب موارد صرفا با فکر کردن به حرکات انجام داد. یکی از لحظات قابل توجه زمانی بود که آرباگ فقط با استفاده از مغز خود، در پلتفرم ایکس پست گذاشت و درباره این موضوع شوخی کرد که با یک ربات اشتباه گرفته شده بود و پیش از این که «ایلان ماسک» او را بازگرداند، ورود او به پلتفرم ممنوع شد.
اقدام ساده گذاشتن پست در رسانه‌های اجتماعی ممکن است برای برخی از افراد بی‌اهمیت به نظر برسد، اما برای افرادی مانند آرباگ، یک گام مهم در جهت بازیابی استقلال به شمار می‌رود.
چشم‌انداز بلندمدت و مزایای تراشه نورالینک برای افراد مبتلا به فلج اندام
نورالینک فقط برای کمک کردن به افراد مبتلا به فلج اندام برای تعامل با رایانه طراحی نشده است، بلکه آرزوهای بزرگتری را برای دور زدن صدمات ستون فقرات دارد. ماسک و گروهش یک هدف بلندمدت را ترسیم کرده‌اند که در آن سیگنال‌های قشر حرکتی مغز به اطراف قسمت‌های آسیب‌دیده نخاع هدایت می‌شوند و به افراد مبتلا به فلج اندام امکان می‌دهند تا عملکرد حرکتی خود را دوباره به دست آورند. این می‌تواند به معنای بازیابی توانایی راه رفتن، استفاده از بازوها و انجام دادن سایر اعمال فیزیکی، حتی پس از آسیب‌های شدید ستون فقرات باشد.
پیامدهای استفاده از تراشه مغزی نورالینک بسیار زیاد هستند. در آینده، افراد مبتلا به فلج اندام ممکن است دیگر مجبور نباشند برای حرکت کردن به صندلی چرخ‌دار یا مراقبان خود تکیه کنند. در عوض، آنها از طریق کنترل مستقیم حرکت خود با سیگنال‌های مغزی می‌توانند سطحی از استقلال را به دست آورند.
توسعه نورالینک می‌تواند فراتر از فلج اندام باشد و درمان‌های بالقوه‌ای را برای بیماری‌هایی مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، ام‌اس و سایر اختلالات عصبی که بر عملکرد حرکتی تأثیر می‌گذارند، ارائه دهد.
نقش ایلان ماسک در توسعه نورالینک
ایلان ماسک: تراشه نورالینک می‌تواند در نهایت به اندازه تلفن‌های هوشمند فراگیر شود و پیامدهای گسترده‌ای را نه تنها برای معلولان، بلکه برای کل بشریت داشته باشد.ایلان ماسک که مدیرعامل و یکی از بنیان‌گذاران شرکت نورالینک است، نیروی محرکه جاه‌طلبی این شرکت برای ایجاد تحول در مراقبت‌های بهداشتی و فناوری به شمار می‌رود. ماسک با اهداف بلندپروازانه بیگانه نیست.
سرمایه‌گذاری‌های ماسک در شرکت‌های «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) و «تسلا»(Tesla) نیز به طور مشابه با هدف پیش بردن مرزهای نوآوری انجام شده‌اند. نورالینک نشان‌دهنده گسترش چشم‌انداز بزرگ‌تر ماسک برای آینده است که در آن فناوری نه تنها توانایی‌های انسان را افزایش می‌دهد، بلکه به چالش‌های اساسی پزشکی نیز می‌پردازد.
رهبری ماسک هم در افزایش آگاهی برای نورالینک و هم در جذب سرمایه‌گذاران و کارشناسان بسیار مهم بوده است. او همواره پتانسیل رابط‌های مغز و ماشین را برای رسیدگی به مشکلات حیاتی سلامتی مانند آسیب‌های نخاعی برجسته کرده است.
ماسک تاکید کرده است که تراشه نورالینک می‌تواند در نهایت به اندازه تلفن‌های هوشمند فراگیر شود و پیامدهای گسترده‌ای را نه تنها برای معلولان، بلکه برای کل بشریت داشته باشد.
چالش‌ها و موانع فنی
تراشه نورالینک با وجود پیشرفت چشمگیر، هنوز با چندین چالش فنی روبه‌رو است. یکی از موانع اصلی، ماهیت ظریف جراحی مغز است. کاشت الکترودها در مغز به دقت و مراقبت نیاز دارد تا از آسیب رساندن به بافت اطراف جلوگیری شود. اگرچه تراشه نورالینک از سیستم‌های رباتیک پیشرفته برای کمک به جراحی استفاده می‌کند، اما پیچیدگی مغز انسان بدین معناست که هنوز خطر قابل توجهی وجود دارد.
این مسائل بخشی از منحنی یادگیری طبیعی در توسعه فناوری‌های پیشرفته پزشکی هستند، اما با وجود این، پرسش‌هایی را درباره قابلیت اطمینان دستگاه در بلندمدت ایجاد کرده‌اند. شرکت نورالینک تاکنون مجبور بوده است تا به این نگرانی‌ها رسیدگی کند، تنظیمات سیستم را دوباره انجام دهد و از ایمن و مؤثر بودن تراشه برای بیمارانی که تحت فرآیند کاشت هستند، مطمئن شود.
نگرانی‌های اخلاقی و حریم خصوصی
منتقدان از این بیم دارند که چنین فناوری پیشرفتهای بتواند شکل جدیدی از نظارت را پدید آورد که در آن افکار و رفتارهای یک شخص بدون رضایت او نظارت، کنترل یا حتی دستکاری شوند.یکی از بحث‌برانگیزترین جنبه‌های توسعه نورالینک در پیامدهای اخلاقی آن نهفته است. ایده کاشت تراشه در مغز انسان، نگرانی‌های قابل توجهی را درباره حریم خصوصی، استقلال و سوءاستفاده احتمالی ایجاد می‌کند.
منتقدان از این بیم دارند که چنین فناوری پیشرفتهای بتواند شکل جدیدی از نظارت را پدید آورد که در آن افکار و رفتارهای یک شخص بدون رضایت او نظارت، کنترل یا حتی دستکاری شوند. به عنوان مثال، اگر این فناوری اجازه می‌دهد دستگاه‌های بیرونی توسط ذهن کنترل شوند، ممکن است امکان دسترسی غیر مجاز مانند هک کردن را نیز فراهم کند و بدین ترتیب، عوامل مخرب بتوانند افکار یا اعمال یک شخص را دستکاری کنند. شرکت نورالینک و سایر شرکت‌هایی که روی فناوری‌های مشابه کار می‌کنند، باید پروتکل‌های امنیتی قوی را برای جلوگیری از چنین مشکلاتی داشته باشند.
رضایت نیز یک مساله حیاتی؛ به‌ویژه هنگام در نظر گرفتن استفاده از این فناوری در جمعیت‌های آسیب‌پذیر است. چگونه از استقلال افراد در آزمایش‌های بالینی محافظت می‌شود و چه تدابیری برای اطمینان از این که هیچ‌کس مجبور به استفاده از این فناوری نخواهد شد، وجود دارد؟
علاوه بر این، پیامدهای اجتماعی گسترده‌تر تراشه‌های مغزی نیز شایان توجه هستند. با پیشرفت فناوری نورالینک ممکن است این تراشه در نهایت برای کاربردهایی فراتر از توان‌بخشی پزشکی مانند تقویت شناخت انسان یا برقراری دسترسی مستقیم افراد به اطلاعات اینترنت استفاده شود. این امر می‌تواند به بروز شکاف اجتماعی بین کسانی که به فناوری دسترسی دارند و کسانی که دسترسی ندارند، منجر شود و نابرابری‌های موجود را تشدید کند.
کاربردهای احتمالی
اگرچه بیشتر تمرکز فناوری نورالینک روی درمان فلج و اختلال عملکرد حرکتی بوده است، اما کاربردهای بالقوه آن بسیار فراتر از این حوزه هستند. نورالینک به امکان استفاده از رابط مغز-ماشین خود برای تقویت شناختی اشاره کرده است که به کاربران امکان می‌دهد فورا به مقادیر زیادی از اطلاعات دسترسی داشته باشند یا حتی حافظه، تمرکز و ظرفیت یادگیری خود را تقویت کنند. این کاربرد می‌تواند آینده‌ای را رقم بزند که در آن افراد بتوانند توانایی‌های شناختی خود را به روش‌های تازه تصورشده کنونی افزایش دهند.
پذیرش عمومی و نقش رسانه‌ها
بسیاری از منتقدان از این فناوری می‌ترسند، زیرا معتقدند که خطرات مرتبط با کاشت دستگاه‌ها در مغز ممکن است بیشتر از مزایای بالقوه آنها باشد.استقبال از پیشرفتهای نورالینک متفاوت بوده است. از یک طرف، هیجان و خوش‌بینی زیادی پیرامون پتانسیل این نوآوری‌ها برای بهبود زندگی افراد مبتلا به معلولیت وجود دارد. توانایی کنترل رایانه یا دستگاه فقط با استفاده از قدرت تفکر به عنوان یک پیشرفت بزرگ در زمینه فناوری کمکی مورد ستایش قرار می‌گیرد و رسانه‌ها به طور گسترده موفقیت تراشه را روی نولاند آرباگ پوشش داده‌اند.
با وجود این، تردیدهایی نیز وجود دارد. بسیاری از منتقدان از این فناوری می‌ترسند، زیرا معتقدند که خطرات مرتبط با کاشت دستگاه‌ها در مغز ممکن است بیشتر از مزایای بالقوه آنها باشد. علاوه بر این، توسعه سریع تراشه به‌ویژه زمانی که پای آزمایش‌های انسانی به میان می‌آید، به نگرانی‌هایی پیرامون مشکلات اخلاقی استفاده عمومی از چنین رویه حساسی منجر شده است.
همچنین، نورالینک با انتقاداتی پیرامون روش‌های آزمایش حیوانی خود روبه‌رو شده و با گزارش‌هایی همراه بوده، مبنی بر این که آزمایش‌های این شرکت به مرگ حیوانات منجر شده‌اند و پرسش‌هایی را درباره اخلاقیات استفاده از تراشه در حیوانات ایجاد کرده است.
آینده نورالینک و استفاده از آن در آزمایش‌های انسانی
ممکن است در نهایت به یک روش گسترده تبدیل شود که برای اهداف گوناگون، از درمان‌های پزشکی گرفته تا پیشرفتهای شناختی، سرگرمی و آموزش مورد استفاده قرار می‌گیرد.با نگاهی به آینده می‌توان دریافت که تمرکز اصلی نورالینک بر گسترش آزمایش‌های بالینی و بهبود فناوری خواهد بود. ماسک به یک آینده احتمالی اشاره کرده است که در آن، تراشه‌های نورالینک را می‌توان برای تقویت توانایی‌های شناختی، بهبود یادگیری و امکان تعامل با ماشین‌ها در مغز بسیاری از افراد کاشت. این فناوری ممکن است در نهایت به یک روش گسترده تبدیل شود که برای اهداف گوناگون، از درمان‌های پزشکی گرفته تا پیشرفتهای شناختی، سرگرمی و آموزش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، نورالینک احتمالا بر گسترش همکاری‌های خود با مؤسسات پژوهشی، بیمارستان‌ها و شرکت‌های فناوری تمرکز خواهد کرد تا تراشه خود را اصلاح کند و راه‌های جدیدی را برای بهبود زندگی انسان‌ها مورد استفاده قرار دهد. همان طور که شرکت رو به جلو حرکت می‌کند، باید به چالش‌های فنی و اخلاقی مداوم توجه داشته باشد و در عین حال، نهادهای عمومی و نظارتی را در پیشرفت خود دخیل نگه دارد.
انتهای پیام
