بده بستون ،ایده‌ای خلاقانه برای مهربانی و همدلی
همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : «بفروش، مبادله کن و هدیه بده» اول تا آخر طرح بده‌بستون است؛ طرحی که حمیده باقرپور با تلاش و پشتکار پیگیرش است در این سه عبارت خلاصه می‌شود. او باور دارد یاری‌رساندن به یکدیگر این روزها معنای دیگری پیدا کرده است و باید خلاقانه و قابل‌اعتماد باشد.
او می‌گوید: «قصه این طرح از سال ۹۷ شروع شد، از یک رویداد یک‌روزه در یک مدرسه. دانش‌آموزان با کمک خانواده‌هایشان در یک رویداد یک‌روزه به تبادل، اهدا یا فروش وسایلی پرداختند که دیگر به هر دلیلی مصرف نمی‌کردند. استقبال بی‌نظیر بود و کلی کیف، کفش و لباس به این رویداد آمد و چیزی برنگشت. حتی از بچه‌ها خواستیم قصه وسایلی را که می‌آورند بنویسند و روی آن وصل کنند. آن‌ها با این جملات که «کی و چطور صاحب این لباس شدی؟ چرا دیگه نمی‌خواهی‌اش؟ چه تصمیمی برای آینده‌اش داری؟» آشنا شدند. آن‌ها با این کار یاد گرفتند دوستدار زمین باشند. اسراف نکنند. وسایلشان را با هم تبادل کنند و مهم‌تر اینکه چیزی که روزی برایشان مهم بوده و دوستش می‌داشتند هدیه دهند.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
تجربه خوب آن رویداد باعث شد تا این طرح با نام «بده‌بستون» برای نخستین بار در محله پونک برای گروه‌های سنی بزرگسال انجام شود؛ هر چند بخش کودکان به‌طور ویژه در همه رویدادهای بده‌بستون ماندگار شد تا کودکان فروش، تبادل و هدیه دادن را یاد بگیرند.
حمیده باقرپور می‌گوید: «اینکه بدانیم هر آنچه به آن نیاز نداریم در دست دیگری می‌تواند به زندگی‌اش ادامه دهد حس خوبی است. البته ما بده‌بستون را در جامعه کوچک اطرافمان تمرین می‌کنیم، خانواده، فامیل، دوست، همسایه و هم‌محلی‌ها؛ یعنی اول باید به فکر نزدیک‌ترین کسانی باشیم که در کنارمان حضور دارند؛ یعنی روی محله‌ای و منطقه‌ای بودن تبادلات تأکید می‌کنیم. مثل قدیما که اول از اطرافیان خودمان شروع می‌کردیم، خواهر و برادر، بچه‌های فامیل و بعد تو جمع همسایه‌ها مطرح می‌کردیم که من اینو دارم و یا من اینو نیاز دارم و خیلی وقت‌ها نیازمان رفع می‌شد و ماجرا به بازار و خرید نمی‌رسید.»
یکی از بخش‌های ویژه طرح بده‌بستون بخش اهداست. باقرپور درباره این بخش می‌گوید: «بعضی‌ها دوست دارند وسایلشان را هدیه دهند. در این بخش که بخش اهدا نام دارد وسایل مورد نظر در بخش اهدا قرار می‌گیرد. اهدایی‌های باقی‌مانده نیز بین خانواده‌های آبرومند و تحت پوشش خیریه‌های قابل‌اعتماد تقسیم می‌شود. در این بخش خیلی برایمان مهم است که اهدایی‌ها به دست خانواده‌هایی برسد که به‌واقع نیازمندند و به آن وسیله احتیاج دارند. بدون تحقیق و حصول اطمینان چیزی ارسال نمی‌شود. وسایلی اهدایی بسیار متنوع است. مثلاً کتاب‌ها به شخص معتمدی سپرده و به زندان‌ها ارسال می‌شوند، بخشی از لوازم و پوشاک بر اساس نیازی که از سوی یکی از همکاران بهزیستی مشخص شده است فرستاده می‌شود. به‌طور کلی وسایل به مراکزی که اعتبارسنجی شده‌اند و گزارش‌های شفافی از پروسه کاری‌شان دارند اهدا می‌شود.»
