تفرجگاه شاهزاده‌های قجری کجا بود؟
همشهری آنلاین – ثریا روزبهانی: در آن دوران باغ جنت در مکان فعلی پل امیربهادر تا میدان منیریه واقع شده بود.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، درباره این باغ تاریخی و زیبا می‌گوید: «حدّ فاصل دروازه قدیم و دروازه جدید قزوین، جایی که امروز از بین خیابان‌های بشیری و شیخ بهایی و قزوین از سمت شمال، خیابان فروزش و مدرس از جنوب، خیابان وزیری از شرق و خیابان برادران جوادیان از غرب محصور شده است، باغ بزرگی وجود داشته است به نام جنت گلشن. پیش از گسترش و امتداد یافتن خیابان ولیعصر (عج) کنونی تا میدان راه آهن، باغ جنت گلشن حد جنوبی این خیابان بود و خیابان به ورودی باغ منتهی می‌شد.
این باغ به فرهاد میرزا معتمدالدوله پسر عباس میرزا(عموی ناصرالدین‌شاه) تعلق داشت. دوستعلی‌خان معیرالممالک در شرح آخرین دیدار خود با شاهزاده که در این باغ بود، چنین نوشته است: معتمدالدوله در بالاخانه وسیع سردر ورودی نشسته بود و از ارسی پنجرهای بزرگ آن از سویی به باغ و از سویی به خیابان امیری نگاه می‌کرد. باغ مزبور جنت نامیده می‌شد و در قسمت جنوبی محل تلاقی خیابان‌های امیریه و ارامنه واقع بود به طوری که هر دو خیابان به در باغ منتهی می‌شد. به راستی باغ بهشت‌آیین و اسم با مسما بود. حوض وسیعی و مثمن [هشت‌گوشه] با لبه مرمر داشت و پیوسته دو سنگ آب زلال از دهانه سنگی وسط آن می‌جوشید و چهار فواره دور آن به آسمان می‌جهید. اطراف این حوض سروهای نسبتاً کهنسالی وجود داشت و یک ردیف از این درختان، در اطراف خیابان منتهی به عمارت اصلی کاشته شده بودند؛ درخت‌هایی که بعدها با چنارهای معروف خیابان ولیعصر (عج) جایگزین شدند. باغ جنت گلشن در روزگار اوج خود از زیباترین باغ‌های شهر تهران بوده که آن قدر انواع گل و از هر نوع آن به حد وفور در این باغ بود که صحن آن را می‌توان گلباران گفت. شاهزاده فرهاد میرزا در سال ۱۲۶۷در گذشت و این باغ به عبدالعلی میرزا احتشام الملک (احتشام‌الدوله و معتمدالدوله) رسید.
با خاتمه کار قاجاریان در صحنه سیاست ایران و به قدرت رسیدن رضاخان، باغ جنت گلشن اهمیت زیادی به دست آورد و با وجود درختان نارون و زبان گنجشک و چنار کنار نهرهای دو طرفش از زیبایی خاصی برخوردار شده بود به طوری که تکه میانی‌اش یعنی خیابان امیریه به گردشگاه شاهزادگان قجر تبدیل شد، سطح خیابان جولانگاه کالسکه‌ها و درشکه‌های زیبای ساخت فرنگ ایشان و عصرها پیاده‌رو آن محل نمایش و رخ‌کشی لباس‌های فرنگی آن شاهزاده‌ها و رجال بود، اما در همان اوایل سلطنت رضاشاه به دستور او، بلدیه تهران، باغ جنت گلشن را در سر پل امیر بهادر خراب کرد و خیابان باغ جنت را به سمت جنوب تا حصار ناصری (خیابان شوش فعلی) امتداد داد. همچنین اعتمادالسلطنه در شرح بناهای ۴۰ساله دوره ناصرالدین شاه به این باغ اشاره کرده است: ” باغ جنت گلشن مابین دو دروازه جدید و عتیق قزوین (دروازه جدید میدان شاپور و قدیم هم دروازه قزوین) واقع شده بود که در دوره رضاشاه برای ساخت خیابان پهلوی، باغ جنت گلشن و امتداد آن به دو نیم تقسیم و عمارت آن هم ویران شد. ” امروز به جای آن کوچه‌های متعددی قرار گرفته و دیگر نام و اثری از آن باقی نیست.
