درباره نرمی کشکک زانو

به گزارش همشهری آنلاین این عارضه معمولا با «نشانگان درد کشکک-رانی (پاتلوفمورال) » یا «زانوی دوندگان» همراهی دارد که به ویژه در میان ورزشکارانی که ورزش‌های پرتحرک انجام می‌دهند، شایع است.

کندرومالاسی باعث ایجاد درد در کاسه زانو می شود. کشکک با لایه‌ای از غضروف صاف پوشیده شده است که معمولاً هنگام خم شدن مفصل روی زانو می‌لغزد. درد در اثر تحریک سطح زیرین یا کشکک کاسه زانو ایجاد می شود، زیرا کاسه زانو به یک طرف مفصل زانو ساییده می شود و سطح غضروف را تحریک می کند.

علائم

-حساسیت و درد جلوی زانو است که پس از نشستن طولانی مدت، استفاده از پله ها یا بلند شدن از صندلی افزایش می یابدهمچنین ممکن است در حین یا بعد از فعالیت‌های شدید درد ایجاد شود.

سایش یا تق تق مفصل: بیماران ممکن است در حین حرکت زانو صدای سایش یا تق تق یا کریپتوس مفصل زانو را حس کنند.

تورم: التهاب اطراف یا پشت کاسه زانو به خصوص پس از فعالیت جسمی ممکن است رخ دهد.

ضعف: ضعف در عضلات چهارسر ران ممکن است به دلیل درد ایجاد شود که فعالیت بدنی را محدود می‌کند.

عوامل زمینه‌ساز

– همراستایی نادرست: همراستایی نادرست کاسه زانو می تواند باعث حرکت نادرست آن روی استخوان ران شود و که فزایش اصطکاک و فشار روی غضروف می‌انجامد.

– استفاده بیش از حد یا فشار زیاد:‌فعالیت هایی که شامل خم شدن مکرر زانو می شود می تواند منجر به آسیب غضروف شود.

عدم تعادل عضلانی: ضعف در عضلات اطراف زانو می‌تواند بر ثبات و ردیابی کشکک تأثیر بگذارد.

ترومای مستقیم: آسیب‌هایی مانند زمین خوردن یا ضربه به زانو می تواند به غضروف آسیب برساند.

کندرومالاسی معمولا در افراد جوان، ورزشکار و سالم را در نتیجه استفاده بیش از حد، آسیب یا فشار زیاد روی زانو درگیر می‌کند. زنان را بیشتر از مردان مبتلا می کند زیرا زنان فشارهای جانبی بیشتری را روی کشکک تجربه می‌کنند. افرادی که دچار دررفتگی، شکستگی یا آسیب های دیگر به کاسه زانو شده اند، بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به کندرومالاسی هستند.

تشخیص

پزشک زانو را از نظر علائم حساسیت یا تورم خفیف معاینه می‌کند. همچنین ممکن است کاسه زانو کاملاً با استخوان ران (فمور) هم‌راستا نباشد. اعمال فشار بر روی کاسه زانو در هنگام کشیده شدن ممکن است باعث درد شود که به تشخیص کمک می‌کند. رادیوگرافی معمولی معمولا آسیب غضروفی ناشی از کندرومالاسی را نشان نمی‌دهد، اما تصویربرداری با ام‌آری آن می‌تواند این آسیب را نشان دهد.

درمان

بر خلاف آسیب غضروفی ناشی از آرتروز یا استئوآرتریت، آسیب ناشی از کندرومالاسی اغلب می‌تواند بهبود یابد. معمولا در ابتدا درمان محافظه‌کارانه توصیه می‌شود، زیرا استراحت و فیزیوتراپی ممکن است علائم را از بین ببرد.

ابتدا باید اجازه داد التهاب ناشی از کندرومالاسی فروکش کند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است برای کاهش ناراحتی ناشی از این بیماری تجویز شود. برای چند هفته، بیماران باید از فعالیت‌هایی که باعث درد زانو می‌شوند، اجتناب کنند. سپس، فعالیت را می توان به تدریج افزایش داد.

در این مدت، فعالیت‌های کم‌فشار، مانند شنا، می‌تواند به ورزشکار کمک کند تا آمادگی بدنی خود را حفظ کند، در حالی که از دویدن یا فعالیت‌هایی که به زانو فشار وارد می‌کند، اجتناب می‌کند. هنگامی که التهاب فروکش کرد، فیزیوتراپی می‌تواند بر تقویت و افزایش انعطاف پذیری گروه‌های عضلانی چهارسر ران و همسترینگ تمرکز کند.

در موارد شدیدتر ممکن است از تزریق داروهای کورتونی یا استروئیدی یا اسید هیالورونیک برای کاهش التهاب و درد استفاده شود.

اگر درمان محافظه کارانه پس از چندین ماه با شکست مواجه شد، ممکن است جراحی توصیه شود

جراح می تواند برای ارزیابی آسیب غضروف با استفاده از آرتروسکوپ (ابزار جراحی برای معاینه بصری داخلی مفصل) درون زانو را نگاه کند. پزشک همچنین می‌تواند تشخیص دهد که آیا ناهماهنگی نا همراستایی آناتومیکی وجود دارد یا نه..در موارد نادر، ممکن است به جراحی گسترده‌تری نیاز باشد.

پیش‌آگهی

در حالی که هیچ درمان قطعی برای کندرومالاسی وجود ندارد، بسیاری از افراد علائم خود را به طور موثر از طریق درمان مناسب و اصلاح شیوه زندگی کنترل می‌کنند. با این حال، اگر کندرومالاسی درمان نشود، می تواند منجر به آسیب پیشرونده غضروف شود و به طور بالقوه به ایجاد آرتروز در مفصل زانو کمک کند.

به طور کلی، تشخیص زودهنگام و مداخله برای جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت مرتبط با این بیماری بسیار مهم است.