محوطه پارینه سنگی «سنگ معدن» کرمانشاه به زباله‌دانی تبدیل شده است
ارتباط فردا: دکتر نعمت حریری، روز شنبه(سوم خرداد) در همایش یک روزه باستان شناسی به مناسبت هفته میراث فرهنگی، با بیان اینکه جغرافیای ایران یک جغرافیای استراتژیک است، اظهار کرد: این مسئله باعث شده تا کشورمان نقش گذار انسان‌های دوره پارینه سنگی را داشته باشد و آثاری از دوره فراپارینه سنگی، پارینه سنگی و نوسنگی در این جغرافیا وجود داشته باشد.
وی افزود: هرچند آثار خوبی از دوره پارینه سنگی میانی و نوسنگی در کشورمان یافت شده، اما در بحث آثار فراپارینه سنگی با ضعف شدیدی مواجه هستیم، بگونه‌ای که تاکنون تعداد انگشت شماری اثر از این دوره در فلات ایران کشف شده است.
این باستان شناس با بیان اینکه کرمانشاه یکی از مناطقی است که چندین محوطه پارینه سنگی دارد، تصریح کرد: در این منطقه تداوم و توالی سکونت و استقرار انسان‌ها را از حدود یک میلیون سال قبل داریم.
وی تاکید کرد: تاکنون بیشترین بقایای انسان‌های نئاندرتال در ایران در کرمانشاه کشف شده که در غارهای پارینه سنگی همچون وزمه و باوه یوان بوده است.
حریری در ادامه با بیان اینکه تازه ترین محوطه پارینه سنگی کشف شده در کرمانشاه محوطه سنگ معدن در جنوب این شهر است، افزود: سال ۱۴۰۰ در حاشیه کاوش‌های باستان شناسی در محوطه باوه یوان بازدیدی از محوطه سنگ معدن در جنوب شهر کرمانشاه انجام دادیم و موفق به کشف و شناسایی این محوطه شدیم و مجوزهای لازم برای مستندنگاری آن را دریافت کردیم.
وی ادامه داد: محوطه پارینه سنگی کرمانشاه حدود ۲۱۲ هکتار است که ۱۳۸ هکتار آن عرصه و مابقی حریم است.
سرپرست تیم کاوش باستان شناسی در محوطه پارینه سنگی سنگ معدن کرمانشاه گفت: این محوطه شامل دو دوره پارینه سنگی قدیم و پارینه سنگی میانی است که البته حدود ۹۰ درصد آن را پارینه سنگی میانی تشکیل می‌دهد و از دوره پارینه سنگی قدیم حدود ۶۰ قطعه دست افزار کشف کردیم. با این وجود این یکی از معدود کشفیات ما از این دوره در کشور است.
وی با بیان اینکه تاکنون سه فصل کاوش باستان شناسی در این محوطه انجام شده، گفت: فصل سوم کاوش در این محوطه باستانی به منظور تعیین عرصه و حریم برای ثبت ملی اثر بود که خوشبختانه این کار انجام شد و محوطه پارینه سنگی موسوم به سنگ معدن کرمانشاه به عنوان اولین محوطه روباز پارینه سنگی ایران به ثبت ملی رسید.
حریری بااشاره به اینکه تاکنون بیش از ۱۰۰ بار از این محوطه باستانی بازدید داشته، عنوان کرد: تمام مستندنگاری‌های لازم برای این محوطه انجام شده است.
وی خاطرنشان کرد: طبق بررسی‌ها و مطالعات ما مشخص شده که این محوطه در دوره‌های تاریخی مختلف از دوره پارینه سنگی تا میانه مورد استفاده قرار می‌گرفته است. براساس این تحقیقات این محوطه در دوره پارینه سنگی قدیم یک محوطه استقراری و زیستگاهی بوده، اما در دوره پارینه سنگی میانی توسط انسان‌های مختلف به عنوان یک معدن سنگ و کارگاه ساخت دست افزارهای سنگی مورد استفاده قرار گرفته است.
این باستان شناس یادآورشد: طی سه فصل کاوش باستان شناسی در این محوطه حدود دو تا سه هزار قطعه دست افزار در این محوطه از دوره پارینه سنگی میانی کشف شد.
وی با تاکید براینکه تحقیقات علمی درخصوص این محوطه باستانی باید تداوم پیدا کند، افزود: از طرفی حفظ و حراست از این محوطه باستانی بسیار اهمیت دارد، چراکه علیرغم همه تلاش‌های انجام شده در طول چهار سال گذشته، طی این مدت این محوطه باستانی مهم توسط شهرداری و مردم به زباله دانی تبدیل شده است.
حریری یادآورشد: برای فصل سوم کاوش‌های باستان شناسی در این محوطه، مناطقی را که از قبل نشانه گذاری کرده بودیم، عملا زیر زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی مدفون شده بود.
وی در پایان پیشنهاد داد برای حفظ این محوطه باستانی یک میلیون ساله و جذب گردشگر آن را به سایت موزه تبدیل کنند.
انتهای پیام
