ناشتایی و ورزش چطور به کاهش وزن کمک می‌کند؟

به گزارش همشهری آنلاین یک بررسی جدید بوسیله پژوهشگران آمریکایی که در ژورنال بین‌المللی چاقی منتشر شده است، نشان می‌دهد که بزرگسالان سالمی که یک پنجره زمانی محدودیت غذا خوردن هشت ساعته را رعایت می‌کنند و در عین حال به طور منظم ورزش می‌کنند، در مقایسه با افرادی که فقط ورزش می‌کنند، چربی بدنی بیشتری را از دست می‌دهند و در عین حال عضلات‌شان تحلیل نمی‌رود.

به گفته این پژوهشگران بزرگسالانی که هم از محدودیت غذا خوردن در دوره‌های زمانی پیروی می‌کردند و هم دست کم ۴ هفته ورزش می‌کردند، در مقایسه با کسانی فقط ورزش می‌کردند، مقدار بیشتری چربی از دست دادند و هم درصد چربی بدنشان بیشتر کاهش یافت.

این پژوهشگران می‌گویند توجه به حفظ توده عضلانی بدن در هنگام رژیم گرفتن برای کاهش وزن اهمیت دارد.

این پژوهشگران در این بررسی یک بازبینی سیستماتیک و متاآنالیز از داده‌های ۱۵ بررسی در دهه گذشته را انجام دادند تا اثرات همراه کردن محدودیت زمانی در غذا خوردن با ورزش کردن را ارزیابی کنند.

غذا خوردن با محدودیت زمانی شکلی از ناشتایی یا روزه‌داری متناوب است، یعنی دسته‌ای از رژیم‌های غذایی که در آنها دوره‌های زمانی غذا خوردن و روزه‌داری یا ناشتایی به صورت چرخه‌های متناوب دنبال می‌شوند.

چرا ناشتایی متناوب یا محدودیت زمانی غذا خوردن محبوب است؟

این پژوهشگران می‌گویند بسیاری از افراد روش ناشتایی متناوب را برای کاهش وزن انتخاب می‌کنند، زیرا در هنگام رعایت کردن آن فقط باید به زمان توجه داشته باشند، نه شمردن کالری‌های دریافتی یا مراقبت برای نخوردن غذاهای خاص.

گرچه روزه‌داری یا ناشتایی متناوب به یکی از محبوب‌ترین رژیم‌های غذایی بدل شده است، اما دانش مربوط به این روش هنوز دارد پیشرفت می‌کند.

این پژوهشگران می‌گویند برای برخی از افراد، افزودن ورزش کردن به ناشتایی متناوب تکنیک خوبی برای رسیدن به هدف حفظ ترکیب درست بدنی است، اما هنوز باید بررسی‌های بیشتری انجام شود تا معلوم شود این روش چگونه بر بدن انسان تاثیر می‌گذارد.

پرداختن به نگرانی‌ها در مورد از دست دادن توده بدون چربی

شیوه محدودیت زمانی غذا خوردن به دلیل اینکه احتمالاً منجر به از دست دادن توده لخم بدن (عضلات، اندام‌ها و سایر بافت‌های بدن به جز بافت چربی) می شود، مورد انتقاد بوده است.

عضلات برای تحرک ما ضروری هستند و از دست دادن بافت عضلانی بر سوخت‌وساز یا متابولیسم ما هم تاثیر منفی می‌گذارد.

یافته‌های این بررسی نشان داد که وقتی روش محدودیت زمانی غذا خوردن یا ناشتایی متناوب با ورزش کردن همراه می‌شود، حتی در کسانی که میزان چربی بدنشان کاهش یافته است، میزان توده لخم بدن (عضلات و سایر بافت‌های غیر چربی) تغییری نمی‌کند.

البته این پژوهشگران اشاره می‌کنند که شرکت‌کنندگان در بررسی آنها افراد سالم و فعال بودند و بررسی‌های آینده باید مشخص کنند آیا این شیوه بر روی افرادی که به طور منظم ورزش نمی‌کنند و تناسب بدنی ندارند، هم اثری مشابه دارد یا نه.

منبع: ScienceTechDaily