نکته ای از سرعت پیاده‌روی‌ متوجه می شوید

به گزارش همشهری آنلاین پیاده‌روی یک راه آسان برای گنجاندن حرکت بیشتر در زندگی شما است – و افزایش سرعت پیاده‌روی یکی از راه‌های افزایش شدت ورزش است که برای بهبود سلامت قلب و عروق، افزایش متابولیسم و حمایت از آمادگی جسمانی کلی مهم است. توصیه کلی انجام حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط، مانند پیاده روی سریع، در هفته، همراه با دو روز فعالیت‌های تقویت کننده عضلات است.

کارشناسان می‌گویند افراد باید ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی را در اولویت قرار دهند تا آن را به یک عادت تبدیل کنند. همان‌طور که بسیاری از افراد دندان‌های خود را دو تا سه بار در روز مسواک می‌زنند تا آنها را سالم نگه دارند، ماهیچه‌ها، قلب، ریه‌ها و سایر اندام‌های ما نیز باید روزانه نگهداری شوند. گنجاندن پیاده‌روی در برنامه‌های روزمره، مانند پیاده‌روی کوتاه در محل کار یا استفاده از پله‌ها به جای آسانسور، کمک می‌کند پیاده‌روی در اولویت زندگی مردم قرار گیرد.

به گفته کارشناسان هم باید بر دوره‌های پیاده‌روی‌های سریع متمرکز شوید و هم پیاده‌روی روزانه در حد حداقل ۴۰۰۰ تا ۷۰۰۰ قدم را هدف قرار دهید. البته می‌توانید مدت پیاده‌روی‌تان را مطابق میل‌تان به بخش‌های کوچکتر تقسیم کنید – برای مثال، می‌توانید سه بار در روز هر بار به مدت ۱۰ دقیقه، پیاده‌روی سریع انجام دهید.

برای تعیین شدت فعالیت جسمی‌تان می‌توانید از «آزمایش صحبت کردن» استفاده کنید.

هنگامی که فعالیت جسمی با شدت متوسط انجام می‌دهید، اگر بخواهید حرف بزنید، مشکلی پیدا نمی‌شود، اما اگر بخواهید آواز بخوانید، نفس کم می‌آورید.

می‌توانید تعداد گام‌های معمول روزانه‌تان خود را با گام‌سنج ارزیابی کنیدد و سپس اهدافی را تعیین کنید و بر اساس آن تعداد گام‌های روزانه خود را هر چند هفته یکبار ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ قدم افزایش دهید.

پیاده‌روی با توانایی شناختی شما ارتباط دارد

پیاده‌روی یک فعالیت جسمی کم‌فشار است و می‌تواند مانع از بی‌تحرکی شما شود و به شما کمک می‌کند سلامت قلبی‌تان را بهبود ببخشید، وزن اضافی‌تان را کم کنید و خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهید. اما یکی از مواردی که ممکن است در هنگام رسیدن به هدف روزانه خود در نظر نگرفته باشید، این است که سرعت راه رفتن شما نیز می‌تواند یک علامت حیاتی در نظر گرفته شود.

علائم حیاتی اطلاعاتی را در مورد عملکرد فیزیولوژیکی اولیه بدن ارائه می‌دهند.

پزشکان در طول معاینه سالانه علائم حیاتی را معاینه می‌کنند، مانند دمای بدن، ضربان نبض، تعداد تنفس و فشار خون. اندازه‌گیری اشباع اکسیژن، که میزان اکسیژنی را که خون شما حمل می کند، اندازه گیری می کند، و نیز اندازه‌گیری وزن نیز اغلب در بررسی علائم حیاتی گنجانده می‌شود، هر چند در این مورد اختلاف‌نظرهایی وجود دارد.

علائم حیاتی مجموع تصویری فوری از سلامت کلی شما ارائه می دهند و ممکن است به شناسایی مشکلات بالقوه کمک کنند – اگرچه باید توجه داشت که فقط به دلیل اینکه یک علامت حیاتی از میزان طبیعی هدفش خارج شده است، لزوماً به این معنی نیست که یک مشکل کلی بزرگتر وجود دارد.

مردم معمولا با چه سرعتی راه می‌روند؟

یک بررسی در سال ۲۰۲۰ نشان داد که سرعت راه رفتن شما به سن و جنس زیست‌شناختی شما بستگی دارد و مردان کمی سریعتر از زنان راه می‌روند.

به طور کلی افراد زیر ۳۰ سال با سرعت متوسط ۴.۸ کیلومتر در ساعت راه می‌روند. افراد ۳۰ تا ۳۹ ساله و همچنین ۴۰ تا ۴۹ ساله با سرعت متوسط ۴.۵ کیلومتر در ساعت راه می‌روند. افراد ۵۰ تا ۵۹ سال به طور متوسط ۴.۴۲ کیلومتر در ساعت حرکت می کنند، در حالی که افراد بالای ۶۰ سال با سرعت ۴.۳۴کیلومتر در ساعت حرکت می کنند. بعد از ۶۵ سالگی، افراد تمایل دارند با سرعت متوسط ۳.۳۷ کیلومتر در ساعت راه بروند.

چرا سرعت راه رفتن نشانگر سلامتی است؟

بررسی‌های متعدد نشان داده‌اند که سرعت راه رفتن یک نشانگر عملی برای سلامت ما است – اما چه چیزی راه رفتن را بسیار مهم می کند؟

ساده ترین دلیل: داشتن توانایی راه رفتن با سرعت بیشتر، نشان‌دهنده این است که شما در شکل بدنی خوبی هستید.

کسانی که به سرعت راه می‌روند، توانایی عضلانی بالاتر و هماهنگی و عملکرد عصبی عضلانی قوی‌تر و همچنین عملکرد کارآمد قلب و ریه را نشان می دهند.

از طرف دیگر، افرادی که برای راه رفتن با سرعت بالا تلاش می کنند ممکن است به دلیل دچار بودن به برخی بیماری‌ها مانند آرتریت یا التهاب مفاصل، بیماری قلبی یا بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) محدود شوند.

بررسی‌ها درباره رابطه میان راه رفتن و سلامت نشان می‌دهند که بین توانایی های شناختی شما و راه رفتن سریع نیز همبستگی وجود دارد.

افرادی که دارای اختلال شناختی هستند کندتر از افرادی که از نظر شناختی طبیعی هستند، راه می‌روند.

دلیل این ارتباط این است که پیاده‌روی کار پیچیده‌ای است. هنگامی که فردی دچار اختلال شناختی است، دشوارتر است که بفهمد چگونه یک قدم را جلوتر از قدم دیگر بگذارد و به سرعت به راه رفتن ادامه دهد. بنابراین اگر قادر به راه رفتن سریع یا عادی نیستید، احتمالاً این عارضه می‌تواند نشان‌دهنده وجود مشکلات شناختی و ابتلا به بیماری مانند بیماری پارکینسون باشد.

منبع: Yahoo health