وداع با ابراهیم رهبر : از داستان نویسی تا فداکاری در راه علم اهدا پیکر به دانشگاه علوم پزشکی گیلان
به گزارش تخصصی خبرگزاری سلامت (طبنا) گیلان: ابراهیم رهبر، نویسنده و منتقد ادبی برجسته در سال ۱۳۱۷ در صومعه‌سرا چشم به جهان گشود. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار ادبیات ایران در دهه ۱۳۴۰ به شمار می‌آید.
رهبر در سال ۱۳۴۴ در رشته زمین‌شناسی فارغ‌التحصیل شد و به استخدام وزارت کشاورزی درآمد. در کنار تحصیل، به تدریس نیز مشغول بود و در دهه ۴۰ نخستین داستان‌هایش را در مجلاتی چون آرش، نگین، خوشه، فردوسی، کتاب هفته، طرفه، سخن و هنر و اندیشه منتشر کرد و به شهرت رسید.
در همین دوران، نخستین کتاب او با عنوان «مهربانان و سه نمایشنامه دیگر» به چاپ رسید. داستان‌های او به مسائلی چون فقر، نابرابری‌های اجتماعی، تاریخ معاصر، فرهنگ عامه و زندگی کودکان کارگر و روستایی توجه ویژه‌ای داشت.
با تأسیس کانون نویسندگان ایران، ابراهیم رهبر به عضویت این کانون درآمد و در سال ۱۳۴۹ فعالیت خود را با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل فعالیت‌های سیاسی و ارتباط با اندیشه‌های چپ، دستگیر و زندانی شد. پس از آزادی، درخواست استخدام او در وزارت فرهنگ و هنر با رد صلاحیت مواجه شد و از آن زمان به انزوا و عزلتی خودخواسته روی آورد و از حضور در مجامع ادبی و فرهنگی خودداری کرد.
از آثار او می‌توان به «چاپ آخر زندگی»، « در شهری کوچک»، «شاهد رسمی»، «من در تهرانم»، «نام کسما»، «مهربانان و سه نمایشنامه دیگر»، «نونو و چهار نمایشنامه دیگر»، «سوگواران»، «دود و آه» اشاره کرد.
شایان ذکر است که طبق وصیتش ، پیکرش به دانشگاه علوم پزشکی گیلان سپرده شده تا به پیشرفت علم پزشکی و تشریح و دانشجویان کمک کند.
