چطور افراد دچار ایست ناگهانی قلبی را نجات دهیم؟

به گزارش همشهری آنلاین خطر ایست ناگهانی قلبی با افزایش سن افزایش می‌یابد و در افراد بالای ۶۰ سال به اوج خود می‌رسد. بااین‌حال، افراد جوان‌تر (مثلاً ورزشکاران) می‌توانند به دلیل شرایط مادرزادی یا ژنتیکی دچار ایست قلبی ناگهانی شوند.

ایست ناگهانی قلبی مردان نسبت به زنان شیوع بیشتری دارند (۲ تا ۳ برابر بیشتر) که تا حدودی به دلیل میزان بالاتر بیماری عروق کرونری یا رگ‌های تغذیه‌کننده قلب است (CAD) است.

از هر ۱۰ مورد ایست ناگهانی قلبی در ۹ مورد افراد به دلیل نرسیدن کمک به‌موقع جان خود را از دست می‌دهند. از هنگام رخ دادن ایست قلبی به ازای هر دقیقه‌ای که در مداخله درمانی تأخیر شود، احتمال زنده ماندن مبتلایان ده درصد کاهش می‌یابد. اما اگر کسی که دچار ایست ناگهانی قلبی شده است، فوراً احیای قلبی – ریوی و در صورت نیاز با «دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار» (AED) شوک الکتریکی دریافت کند، احتمال زنده ماندن او می‌تواند دو یا حتی سه برابر شود.

بسیاری از موارد ایست قلبی در خانه رخ می‌دهد و حتی اگر کسی در یک مکان عمومی از حال برود و فوراً با آمبولانس تماس گرفته شود، دقایق بسیاری طول می‌کشد تا اورژانس برسد.

اما اگر اطرافیان یا رهگذران عملیات احیای قلبی – ریوی را انجام دهند یا به دستگاه شوک خودکار دسترسی داشته باشند و به او شوک بدهند، بسیاری از افراد دچار ایست قلبی نجات پیدا می‌کنند.

قراردهی دستگاه‌های شوک خودکار در مکان‌های عمومی مانند فرودگاه‌ها، فروشگاه‌های بزرگ و مدارس می‌تواند به نجات جان افرادی که دچار ایست قلبی می‌شوند، کمک کند.

یک مانع مهم در نجات جان افراد دچار ایست قلبی این است که شمار افرادی که آموزش‌های لازم برای انجام عملیات احیای قلبی-ریوی را دیده‌اند. حل این مشکل ممکن است نیاز به اجباری کردن آموزش داشته باشد، مثلاً از طریق گنجاندن دوره‌های اجباری در برنامه درسی دانشجویان.

دانمارک از دهه ۲۰۰۰ گذراندن دوره‌های آموزش احیای قلبی ریوی (CPR) را برای دریافت گواهینامه رانندگی الزامی کرده است و دانش‌آموزان در دوره راهنمایی ملزم به یادگیری مهارت‌های احیای قلبی – ریوی هستند.

نروژ از سال ۱۹۶۱ آموزش کمک‌های اولیه را در مدارس ابتدایی ارائه می‌دهد و آموزش احیای قلبی – ریوی را برای دریافت گواهینامه رانندگی الزامی کرده است. ۹۰ درصد از جمعیت این کشور گزارش می‌دهند که در زمینه احیای قلبی – ریوی آموزش دیده‌اند.

مهم‌ترین نکته این است که مردم عادی اصول اولیه مواجهه با ایست ناگهانی قلبی را بدانند؛ یعنی فوراً با سرویس اورژانس تماس بگیرند، ماساژ قلبی یا فشار آوردن روی قفسه سینه را با سرعت و شدت کافی (۱۰۰ تا ۱۲۰ فشار در دقیقه به‌طوری‌که دنده‌ها حداقل به اندازه ۵ سانتی‌متر پایین بروند) انجام دهند و در صورت دسترسی به دستگاه شوک خودکار بتوانند از آن استفاده کنند.

دیسپچرهای اورژانس (پاسخ‌دهندگان به تماس‌های اورژانس) نیز می‌توانند نقشی کلیدی در هدایت افراد در انجام دادن احیای قلبی – ریوی یا استفاده از دستگاه شوک خودکار داشته باشند.