چند خط درباره مواضع اخیر سرلشکر سلامی | چرا در ایران هیچچیز جنگی نیست؟
به گزارش همشهری آنلاین؛ سردار سرلشکر پاسدار «حسین سلامی» فرمانده کل سپاه پاسداران، امروز در آیین تجلیل از پیشکسوتان دفاع مقدس آذربایجان غربی، در بخشی از اظهارات خود گفت: «شما میبینید عرصههای نبرد فعال است اما کشور آرام است در امنیت است. همه ارکان نظام، همه اجزای نظام به شکل عادی در حال فعالیتاند. در حالی که در جنگ کاملیم، هیچچیز جنگی نیست. این یک استثنا و شگفتی است». از این موضع سردار سلامی میتوان دو برداشت کاملاً متفاوت داشت.
اولین برداشت معطوف به آرامش حاکم بر کشور است. پس از عملیات هفتم اکتبر، رژیم صهیونیستی تلاش بسیاری کرد تا دامنه جنگ را به ایران تسری بدهد و نظام جمهوری اسلامی را درگیر یک جنگ تمام عیار سازد.
تهدید وجودی در مقابل اقتدار وجودی
برخلاف اراضی اشغالی که مناطق شمالی آن، در برههای خالیالسکنه شدند و نتانیاهو برای بازگرداندن اشغالگران، غائله حمله به جنوب لبنان را آغاز کرد، ایران هیچگاه دچار چنین وضعیتی نشد و مردم در طول جنگ منطقه ای، در آرامش تمام زندگی کردند.
به بیان دیگر، بعد از عملیات هفتم اکتبر اراضی اشغالی و رژیم حاکم بر آن، دچار تهدید وجودی شدند و برای رفع این تهدید وجودی، نتانیاهو، دست به فجیعترین و ضد انسانیترین اقدامات علیه مردم بی دفاع غزه و جنوب لبنان زد.
با این وجود، ایران اما هیچگاه طی مدت جنگ منطقهای دچار تهدید وجودی نشد و همه ابزارهای قدرت نظام، اعم از سخت و نرم، با تمام قدرت به کار خود ادامه داده و میدهند.
لزوم آمادهباش در برابر شرایط جنگی
اما از مواضع سردار سلامی، میتوان برداشت دیگری نیز داشت که معطوف به عدم درک شرایط جنگی در داخل ایران به صورت تام و تمام است. در شرایطی که دشمن، تمام گزینههای خود را برای ایجاد بحران در ایران فعال کرده و از هیچ فرصت برای ضربه غفلت نمیکند، در ایران اعمال برخی سیاستها، خاصه در بخش اقتصادی، سهواً به بازی دشمن یاری میرساند.
از سوی دیگر شاهدیم برخی چهرهها، با عدم درک شرایط حاکم و غفلت از بازی پیچیده دشمن برای ایجاد و تشدید بحران در کشور، همچنان در عوالم ذهنی پیش پا افتاده خود مشغولیت دارند و سعی میکنند با طرح برخی مواضع سیاسی بیربط و بی فایده، مطامع خود را پیش ببرند.
بنابراین لازم است در شرایطی که دشمن دارد از تمام ابزارهای خود برای ایجاد شرایط بحرانی و جنگی در ایران بهره میبرد، در داخل مسئولین امر و نخبگان سیاسی، حالت آمادهباش به خود بگیرند و به معنی واقعی مثل یک رزمنده عمل کنند.