مستندسازی تجارب معلمان پیشکسوت، ادای دینی به میراث معنوی آموزش در خراسان جنوبی

محمدامین ناصح، عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند و متخصص زبان‌شناسی، امروز یکشنبه ۱۷ خرداد در آیین تجلیل از معلمان پیشکسوت در بیرجند، ضمن تقدیر از تلاش‌های انجام‌شده در تهیه سند و مستند روایت‌های معلمان، اظهار کرد: آنچه امروز به ثمر رسیده، نتیجه بیش از یک‌سال تلاش مداوم برای ثبت خاطرات و تجربیات معلمان تأثیرگذار این دیار است؛ کاری که ساده به نظر می‌رسد اما در پنج دهه گذشته کسی آن را به انجام نرسانده بود.

وی افزود: شاید تصور شود تنها کافی‌ست دوربینی مقابل یک معلم پیشکسوت روشن شود تا سخن بگوید، اما حقیقت این است که بسیاری از بزرگان، علی‌رغم دعوت مکرر، از حضور در این مستند خودداری کردند و گفتند: «کاری نکرده‌ایم که بخواهیم درباره‌اش حرف بزنیم.»

ناصح با اشاره به جایگاه رفیع معلم در فرهنگ ایرانی و اسلامی گفت: گرچه گاه در حوزه اقتصادی معلمان مورد غفلت واقع شده‌اند، اما شأن انسانی آنان اجازه نمی‌دهد به حواشی ورود کنند و همین موضوع خود دلیلی بر عظمت جایگاه آنان است.

این استاد دانشگاه از معلمان فقید بیرجند از جمله مرحوم آقای شریعتی، مرحوم صادق، مرحوم سروری و مرحوم ملایی یاد کرد و گفت: تصاویر این عزیزان در مستند گنجانده شده و برای شادی روحشان صلواتی نثار می‌کنیم.

وی ادامه داد: در انتخاب معلمان شرکت‌کننده، شاخص‌هایی همچون سن، پیشینه آموزشی، و اثرگذاری در تربیت نسل‌ها مدنظر قرار گرفت و تلاش شد تجربه‌های چهره‌هایی که امروز فرزندانشان مدیران و نخبگان کشورند، ثبت شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند با اشاره به همراهی چهره‌هایی همچون دکتر مهدوی رئیس دانشگاه علوم پزشکی، دکتر گنجی و مسئولان بنیاد نخبگان استان گفت: این هم‌افزایی بین دستگاهی بود که امکان تحقق چنین برنامه‌ای را فراهم کرد.

ناصح همچنین یادآور شد: این مستند شامل سخنان بیش از ۲۰ دبیر پیشکسوت است که به صورت طبقه‌بندی‌شده درباره موضوعات مختلف آموزش سخن گفته‌اند و بیش از یک ساعت محتوای غنی، دلنشین و آموزنده را تشکیل می‌دهند.

وی خاطرنشان کرد: گرچه نسخه نهایی مستند آماده پخش است، اما برخی ملاحظات مدیریتی سبب شد تنها بخشی از آن در این جلسه نمایش داده شود و امیدواریم نسخه کامل آن به‌زودی منتشر و در اختیار عموم قرار گیرد.

این استاد زبان‌شناسی در پایان گفت: امیدواریم این مستند نه‌فقط به‌عنوان یک اثر فرهنگی، بلکه به‌عنوان مرجعی برای شناخت تاریخ آموزش در خراسان جنوبی مورد توجه قرار گیرد و زمینه‌ساز تدوین‌های آینده درباره سایر معلمان و مناطق باشد.

انتهای پیام